Jedino takmičenje na kojem se zaista može reći ona "Važno je učestvovati"

Autor: Hana Kazazović

Više puta sam pisala o tome kako već odavno ne pratim medije i jedine informacije koje vidim i pročitam su one koje podijele prijatelji na društvenim mrežama. Prije par dana sam tako ugledala vijest da je Irmela Peranović osvojila prvo zlato za BiH na Specijalnoj olimpijadi u Antwerpu.

Irmela je zlato osvojila u disciplini 25 m slobodno, a ja sam od tog trenutka počela čačkati po web stranici specijalne olimpijade i pratiti sve ono što se od 9. – 20. septembra dešavalo u Belgiji.

Bosnu i Hercegovinu je na ovom velikom takmičenju predstavljalo 10 takmičara koji su se takmičili u atletici, plivanju i stonom tenisu. Oni su:

Atletika: Nihada Buljubašić, Kristina Klačar, Admir Aščerić i Mersad Redžić

Plivanje: Irmela Peranović, Vedrana Nović, Miro Vasić i Zlatan Horo

Stoni tenis: Irma Juhić i Damir Rimac

Njih desetoro se kući vraćaju sa 8 medalja – 3 zlatnih, 3 srebrne i 2 bronzane. I ja mislim da je to jedan veličanstven rezultat.

S lijeva na desno: Mersad Redžić, Irmela Peranović i Zlatan Horo sa trenerima, gore desno Kristina Klačar, dole desno Nihada Buljubašić, skroz desno Admir Aščerić. Fotografije izvor http://www.sobih.org/

Specijalna olimpijada u Antwerpu je okupila 2000 takmičara, 1000 trenera i oko 2.500 članova porodica iz 58 evropskih i evroazijskih zemalja. To je jedno zaista vrhunsko takmičenje u kojem su, sudeći po fotografijama i video prilozima koje sam vidjela na zvaničnim kanalima olimpijade, maksimalno uživali svi prisutni. Od građana Antwerpa, gostiju i poznatih ličnosti koje su došle i pružile podršku takmičarima, pa sve do velikog broja volontera koji su omogućili da kompletna organizacija bude na visokom nivou.

Jer, ovakva takmičenja su suština onog što sport u stvari jeste, ali je u većem dijelu svijeta prestao biti – prilika da se ljudi druže, upoznaju, povežu, raduju i uživaju u takmičenju. Mislim da se samo na njih još uvijek može primijeniti ona famozna “Važno je učestvovati”.

Dok sam gledala fotografije sa ovog takmičenja osjetila sam poznatu navalu pozitivne energije. Kažem poznatu jer sam imala priliku da prije 3 godine posjetim i Specijalnu olimpijadu u BiH, konkretno takmičenje u stonom tenisu. Pisala sam o tome na Specijalna olimpijada u Zenici – jedino mjesto na kojem je vrijedilo biti u subotu ujutro

Tad sam napisala:

“Jedan od najdirljivijih momenata je bio defile svih učesnika. Pretpostavljam da ste svi gledali ona grandiozna otvaranja zimskih ili ljetnih Olimpijada i znate kako to izgleda inače. E, na ovoj Specijalnoj olimpijadi smo takođe gledali defile 17 ekipa sa ukupno 137 takmičara! Jeste, toliko njih je došlo iz raznih gradova BiH da se takmiči i na taj način uveliča ovaj dan. Ponosno su hodali sa velikim osmjehom na licu i vidjelo se da su jako sretni što su tu.

I ja sam bila sretna što sam tu i što imam priliku upijati njihovu pozitivnu energiju. Priznajem da sam nekoliko puta skoro zaplakala gledajući ih kako su sretni, kako im se lice ozari kad u publici ugledaju nekog poznatog ko je došao tu radi njih. I svo vrijeme sam mislila koliko znamo biti sebični i nezadovoljni zbog gluposti, ne misleći o tome da život često uzimamo “zdravo za gotovo”.”

Mogu samo zamisliti tu sreću i radost koja je vladala Antwerpom tokom održavanja ove olimpijade. Nešto od toga ćete sigurno osjetiti ako pogledate fotografije koje sam lično izabrala sa njihovih zvaničnih kanala, a ako poželite vidjeti više posjetite facebook.com/SpecialOlympics.be

A kad god budete imali priliku da pružite i uživo podršku ovakvim dešavanjima i inače osobama sa poteškoćama u razvoju učinite to. Ono što znam iz ličnog iskustva jeste da te osobe imaju najveće srce i sposobnost da pozitivnu energiju šire oko sebe sve dok i svi oko njih ne osjete sreću i radost. A to je jedno neprocjenjivo iskustvo.